اگر تا به حال دریاچه زریبار که خارج از استان کردستان با نام زریوار مشهور است را ندیده اید، کافی است یک بار به مریوان و ساحل این دریاچه زیبا بروید تا عاشق آن شوید.
فاصله دریاچه زریبار تا مرکز استان کردستان صد و سی و پنج کیلومتر و از شهر مریوان کمتر از سه کیلومتر راه است، این دریاچه در ارتفاع یک هزار و دویست و هشتاد و پنج متری از سطح دریا قرار گرفته و طولش حداکثر پنج کیلومتر و عرض آن حداکثر یک و نیم کیلومتر است. آب دریاچه شیرین بوده و از جوشش چشمه هایی تأمین می شود و هیچ رودخانه ای به زریوار نمی ریزد.

آب دریاچه زریوار اغلب سبز مایل به قهوه ای کم رنگ است، زریوار در همه فصول زیباست، حتی در روزهای سرد زمستان، سطح دریاچه کاملا یخ می بندد به حدی که می توان روی آن راه رفت و موتورسواری کرد به طوری که چشم انداز وصف ناپذیری به خود می گیرد.
همین علت موجب شده است تا دریاچه زریوار در ماه های سرد سال نیز بازدیدکنندگان زیادی داشته باشد، اطراف دریاچه را نیزارهای بلند پوشانده که در برخی جاها صاف و در جاهایی نیز تپه ای است.

قصه های زیادی در مورد پیدایش این دریاچه در بین مردم استان به ویژه حاشیه نشیان زریوار وجود دارد که معروف ترین آنان دفن شدن شهری در زیر این دریاچه است.
کاک حبیب از اهالی یکی از روستاهای اطراف زریوار اصل این قصه را این گونه تعریف می کند که آنچه را می گویم حکایت نیست بلکه حقیقتی است که خداوند برای پاسخ به ندای مظلومی در این نقطه خاکی حکمی را جاری کرد تا برای انسان ها عبرت شود.
 وی می گوید:روزی درویشی سوار بر الاغ به همراه همسرش از نزدیکی شهر عبور می کنند و توسط ماموران حاکم وقت دستگیر می شوند و آنها را به شهر می آورند. اهالی شهر و ماموران آنها را شکنجه و اذیت می کنند و زیر ضربات شلاق مجبور به انجام کارهای مشقت بار می نمایند تا جایی که زن حامله اش فرزندی را که در شکم دارد، سقط می کند. درویش که دیگر تاب تحمل این همه شکنجه را ندارد نزد "فیله قوس" حاکم شهر رفته و دادسخن می دهد؛ اما حاکم او را مورد استهزاء قرار می دهد و درویش آزرده خاطر می شود.

درویش دلشکسته بالای بلندای کوهی در ضلع شرقی شهر می رود و در آنجا با خدای خویش شروع به راز و نیاز می کند و از دست آن ستمگر به بارگاه خداوند پناه می برد و آنان را نفرین می کند و می گوید:سرم را از سجده بر نمی دارم تا شهر را با آب یکسان نکنی و این قوم ظالم را نابود کنی و چنین می شود و اکنون قبر درویش هم در پای کوه نظاره گر دریاچه فعلی زریوار است.
دریاچه زریوار به دلیل موقعیت جغرافیایی و ارزش آن و بر اساس مصوبه هیئت دولت، اکنون در مراحل قرار گرفتن در فهرست تالاب های بین المللی (کنوانسیون رامسر) است. تالاب زریوار یکی از تالاب های با ارزش غرب ایران و از قطب های گردشگری کشور محسوب می شود. همچنین تالاب به دلیل مهاجرت فصلی تعدادی از پرندگان به عنوان یک اکوسیستم آبی مهم در چرخه حیات منطقه اهمیت داشته و به مثابه یک نگین زیبا، دارای توان بالقوه ای از نظر اکوتوریسم محسوب می شود.

گردآوری و تنظیم : سفربین